Emek

Bâkire düşüncelerin, ümitli bakışların sürmesini istiyorum!
Işık gibi sihirli o terin alınlardan akması değerli değil midir? Hayretle seyretmekten başka ne gelir elimden?
Şaşırmıyorum.
Çığlıkları hissetmeyi beklediğim bir zamanda bu kadar güzelliğin arasındayım. İnsan olarak şikayetçi olamam. Alevden aleve dönen sesin hareketinde hiç yanılmaması, ilâhi kudretin, kâinatta bir toz zerresi kadar değerli olmayan gölgelere ihsanı değil de nedir?
Beklemeden soruyorum...
Ömür, tercihsiz sorulara hazır mıdır?
O halde!
Birini suçlayabilmenin ekşiliğini, getirebileceği acıya tatmamalıyım. Hele dalgaların hesabı dururken...
Hiç!
Hayat, dudaklar arasında geçtikçe, tırmanılan eski merdivenleri ve yakalanmayan gemileri hatırlıyorum.
Geç kalmak da var!