Bazen

dünyanın çivisini çıkarsam mı diyorum

aklıma geldikçe

delireceğim ataletine hısımın akrabanın elinde coca cola

dostun, tanıdığın, iş arkadaşının

delireceğim ataletine sevgimin, öfkemin, bilgimin, cahilliğimin

gelişmişlik çanağında kaşıkladığım etiketler alnımda

delireceğim ataletine gören gözümün, işiten kulağımın…

bir lanetli asker sıkar kurşunu üç yaşında çocuğa işgal altında

mermi kahrolur bu vahşete alet olunca

ben sadece gözyaşımı sıkarım

çöp kutularını karıştırır bir ihtiyar

kediler ağıt yakar vefasız kaprisine zamanın

ben birbirine girmiş rüyalarımı karıştırırım

bir kadın çığlığı yırtar gökleri acının en acısından

artık dikiş tutmaz bu gök utancından bir daha

ben öfkeyle gazeteyi, pasaportu, kafa kağıdını yırtarım

aklıma geldikçe

rafa kaldırmak istiyorum yüreğimi

ya da çıkarsam artık tamamen diyorum

dünyanın çivisini

Yedi İklim, Sayı 335, Şubat 2018

Para

Kulların kapıda hep hazır kıta,

Panayır mı düzenledin, ne rağbet?

Emir buyur izdihamı engelle,

İstersin kayıplar olmasın elbet.

Dinlisi dinsizi tüm müritlerin

Eşiğinde divan durmuş hürmet çok.

İbadeti abartmışsın doğrusu;

Sana tapmayana listede yer yok.

Cemaatin geniş, yaldızın süslü

Adın gariplerin başında çekiç;

Köleler edinmiş, ordu kurmuşsun,

Bekleme! Benimle aran olmaz hiç…

Mevsimler, Sayı 19, Ocak-Şubat-Mart 2019

Yangın

Perçemine düşen bir damla olsam 
Yüzüne ürkekçe konan göz izi 
Sır gülleri açsa kokunla dolsam 
Rüyamı örtmeden zaman denizi 

O vakit gökleri sarsa sürurum 
Biraz insaf etse sinemdeki kor 
Kanadım tutuşmuş bak ne diyorum 
Artık rüzgârlara yol göstermem zor 

Şimdi bir tutkunun orta yerinde 
Tuhaf özleminle şaşmış endazem 
Gözlerinin titrek harelerinde 
Bir çizgi olsam da dağılsa gizem 

Hece Taşları, Sayı 44, 15 Ekim 2018