Söğüt dallarında bir buruk hüzün
An be an dağıttı şu altın bağı
Alın çizgileri gibi, gündüzün
Bağrında yoğurdu öksüz toprağı
Gönlünü kaptırdı bir sâde kuşa
Vurmadı son küheylânı yokuşa,
Saksı diplerinde bastığı tuşa
Uzattı hediye diye bu çağı
İğne deliğinden geçmeden devler
Ona aşk iksiri sundu alevler
Sesine gözyaşı yükleyen evler
Tutup ensesinden fırlattı dağı
Nihayet sayılar kaçtı gizlice
Boynundan asılıp durdukça gece
Ve aynada aksi olacak cüce
Sinsi sinsi çekip kopardı ağı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder