Karasevda

Bir kenara bıraktım işimi

Evimi,

Sözümü, sazımı,

Bıraktım bir kenara erişimi

Bıraktım değişimi

Dünyayı

Baharımı, kışımı ve yazımı

Var/yok ne varsa

Her şeyi

Ne varsa aşktan başka

Yeniden kurdum semayı

Seninle

Bilimsiz, sessiz, cebirsiz

Gece karanlığında

Sen bilmesen de

Yere indirdim Ay’ı

Seninle hülyalarım, düşlerim

Uzaklara yelken açmış gemiler

Seninle

Gülüşlerim, ölüşlerim

Her saati yıla denk ikindiler

Ya senin ümidinde

Ey beni muma çeviren sihir

Ya senin

Hayallerinde dolaşan kimler

Özsuyumu damla damla akıtan

Aşk pazarında sattıran süzgeç sende

Benim külümü göğe

Savuran eller kimde

İçimde kanatlanan bir kuş

Coşkun bir ırmak

Ve yeşeren filiz

Seninle

Kanayan gül

Göçüp giden turnalar

Seninle hüzünlü

Yine de

Seninle güzel ağlayan gül

Tüm çiçekler seninle güzel

Seninle bana ilham verir

Gerçek dost gibi sadık aynalar

Ufuk kızıla çalar

Ey beni dipsiz kuyuya atan adım

Dişleri arasında bir kabusun

Çiğnenir giderim

Seninle…

Ummanlara salar, dertlere salar

Saçların beni

Ve engin kucağında suyun

Senin için feda ederim

Ne varsa istediğin.

Ne varsa aşktan başka

Yine bırakırım bir kenara

Giderim

Ey alınyazımda varlığı belli

Celladım,

Sabrım yeter senin toprağına

Yeter mezar taşına

Erise de zamanın kor ateşinde

Öyle mecalsiz

Halsiz beklerim…

Ne var ki ah,

Ne var ki kalmadı tadım.

Belki bir an olur

Değer bulursun bakmaya,

Ömrüme mal olsa da razı köleyim

Değer bulursun belki itip kakmaya

Ve her şey yerini bulur

Diye karanfiller derdim sana deseydim

Ne değişirdi şu ufkun ardında

Eğer ufuk karaysa

Eğer esirse gözlerim gözlerinin izinde

Eğer benim zenginliğim, sevincim

Senden aldığım onulmaz yaraysa…

Benim istediğim ne yer

Benim istediğim ne gök

Eller fezaya çıksınlar

Eller kanlara girsinler, ya da canlara girsinler

Benim istediğim sensin

Diye bir kalan canımı

Verip önünde diz çöksem

Ne değişir avcundaki ruhumun

Katili kanlı kılıcın kınında

Değil mi ki sen yerini bulmuşsun

Beni yılanlarla yola koyarak

Gözümün kuraklığını görmeden

Bilmeden

Çarmıha gerdiğin beni

Bir dilenciden bile saymayarak

Değil mi ki başkasının olmuşsun