ben giderim yol bitmez gözlerim yorgun düşer
doğduğum toprak senden ayrılmak ne de zormuş
elifbayla başladı yolculuğum, özlemim
belli ki aşmalıyım çölleri üçer beşer
beni korkak sanmayın yurdumu terk ettiysem
mutlaka döneceğim olgun bir ikindide
yüreğini geride bırakan durgun olur
aldanmayın böyle bir akşamüstü gittiysem
sabırla büyütürüm ışığı yeni güne
bir kere özgürlüğün kanadından tuttum ya
şu coşkun hayallerim, gülüm, aşkım, kalemim
bilin ki son verecek karanlığın hükmüne
Ay Vakti, Sayı 8, Mayıs 2001
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder